آنفلوانزا

آیا آنفلوانزا، بیماری شدیدی است؟

آنفلوانزا یک بیماری ویروسی تنفسی فوقانی در انسان است. آنفلوانزا، به فرم‌های خفیف و شدید دیده می‌شود. آنفلوانزا را عوام، تحت عنوان سرماخوردگی می‌شناسند اما با سرماخوردگی فرق دارد.

علایم بیماری آنفلوانزا به صورت زیر است:

ﺷﺮوع ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﺗﺐ ﺑﺎﻻی ۳۸،  و ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻜﻲ از ۲ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺗﻨﻔﺴﻲ زیر در ﻏﻴﺎب ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻠﻞ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه:

-سرفه خشک

-گلودرد

انواع اشکال بیماری آنفلوانزا:

ﺑﻴﻤﺎری ﺳﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ دارد:

۱- ﺑﻴﻤﺎری ﺧﻔﻴﻒ ﻏﻴﺮ ﺷﺪﻳﺪ

ﺗﺐ  ˚۳۸ یا بیشتر ، ﺳﺮﻓﻪ ﺧﺸﻚ، ﮔﻠﻮ درد، آﺑﺮﻳﺰش ﺑﻴﻨﻲ، درد ﻋﻀﻼﻧﻲ، اﺣﺴﺎس ﺿﻌﻒ و ﻛﺴﺎﻟﺖ ﺑﺪون وﺟﻮد دﻳﺲ ﭘﻨﻪ ﻳﺎ ﻛﻮﺗﺎه ﺷﺪن ﺗﻨﻔﺲ، وﺟﻮد ﻋﻼﺋﻢ ﮔﻮارﺷﻲ ﻣﺜﻞ اﺳﻬﺎل و ﻳﺎ اﺳﺘﻔﺮاغ ﺑﺪون وﺟﻮد دﻫﻴﺪرﺗﺎﺳﻴﻮن(کم‌آبی) . در ﻣﺠﻤﻮع ﺣﺎل ﻋﻤﻮﻣﻲ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺧﻮب اﺳﺖ و ﻋﻼﺋﻤﻲ از اﻓﺖ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻄﺢ هوشیاری ندارند.

۲- ﻋﻼﺋﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻓﺮم ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻴﻤﺎری:

تنفسی:ﻛﻮﺗﺎه ﺷﺪن ﺗﻨﻔﺲ(در ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻳﺎ اﺳﺘﺮاﺣﺖ)، ﻣﺸﻜﻞ در ﺗﻨﻔﺲ، ﺧﻠﻂ رﻧﮕـﻲ ﻳـﺎ ﺧـﻮﻧﻲ، درد ﻗﻔﺴﻪ ﺻﺪری، اﻓﺖ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن، تنفس سریع در کودکان زﻳﺮ ۵ ﺳﺎل

اعصاب مرکزی: ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻄﺢ ﻫﻮﺷﻴﺎری، ﻋﺪم ﻫﻮﺷﻴﺎری، ﺧﻮاب آﻟﻮدﮔﻲ، ﻣﺸﻜﻞ در ﺑﻴـﺪار ﺷـﺪن، ﺗﺸـﻨﺞ راجعه یا دائم، ﺿﻌﻒ ﺷﺪﻳﺪ ﻳﺎ ﻓﻠﺞ

ﻋﻼﺋﻢ اداﻣﻪ ﺗﻜﺜﻴﺮ وﻳﺮوس ﻳﺎ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﺎل ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ:

ﺗﺪاوم ﺗﺐ ﻳﺎ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺗﺐ ﺑـﺎﻻ و ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻼﺋمی ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﻪ روز ﻋﻠﻲ رﻏﻢ درﻳﺎﻓﺖ ﺗﺐ ﺑﺮ ﻳﺎ ﻣﺴﻜﻦ اداﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ..

دﻫﻴﺪراﺗﺎﺳﻴﻮن(کم‌آبی) ﺷﺪﻳﺪ: ﻛﺎﻫﺶ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ، ﮔﻴﺠﻲ، ﻛﺎﻫﺶ ﺣﺠﻢ ادرار

۳- بیماری شدید:

– مشکل ﺷﺪﻳﺪ ﺗﻨﻔﺴﻲ: ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ زدن ﺷﺪﻳﺪ( ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ در ﺑﻴﺎن ﻳﻚ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﺎﻣﻞ در ﻳﻚ ﺗﻨﻔﺲ)، اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﻀﻼت ﺗﻨﻔﺴﻲ ﻛﻤﻜﻲ، اﺣﺴﺎس ﺧﻔﻪ ﺷﺪن، ﺗﻨﻔﺲ ﺻﺪادار در ﺣﺎﻟﺖ استراحت یا ﻓﺮورﻓﺘﮕﻲ اﺳﺘﺮﻧﻮم(جناغ سینه) در حالت استراحت.

– اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد ﺗﻨﻔﺲ: ﺣﺪاﻗﻞ ۳۰ ﺗﻨﻔﺲ در دﻗﻴﻘﻪ در ﺑﺎﻟﻐﻴﻦ، ﺑﺎﻻی ۵۰ تنفس در دﻗﻴﻘﻪ در اﻃﻔﺎل زﻳﺮ ﻳﻜﺴﺎل و ﺑﺎﻻی ۴۰ ﺗﻨﻔﺲ در دﻗﻴﻘﻪ در اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻻی ﻳﻜﺴﺎل

– ﺧﺴﺘﮕﻲ ﺗﻨﻔﺴﻲ

 ﻋﻼﺋﻢ دﻫﻴﺪرﺗﺎﺳﻴﻮن ﺷﺪﻳﺪ ﻳﺎ ﺷﻮک: ﻓﺸﺎر ﺳﻴﺴﺘﻮﻟﻴﻚ زﻳﺮ  90 یا دیاستول زیر ۶۰ میلیمتر جیوه، ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻮرﮔﻮر ﭘﻮﺳﺘﻲ( قوام پوست)، ﻓﺮو رﻓﺘﻦ ﻓﻮﻧﺘﺎﻧﻞ(ملاج) در ﺷﻴﺮﺧﻮاران

ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻄﺢ ﻫﻮﺷﻴﺎری:  ﻛﺎﻧﻔﻴﻮژن( گیجی و منگی)، آژﻳﺘﺎﺳﻴﻮن(بی‌قراری)، ﺗﺸﻨﺞ، ﺗﺤﺮﻳﻚ‌ﭘﺬﻳﺮی

ﮔﺮوه ﻫﺎی در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺮای ﻋﻮارض:

خانم‌ﻫﺎی ﺣﺎﻣﻠﻪ؛

ﺳﻦ ۶۵ ﺳﺎل ﻳﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮ،  ﺳﻦ زﻳﺮ ۵ ﺳﺎل و ﺑﻮﻳﮋه زﻳﺮ ۲ ﺳﺎل؛

ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎی زﻣﻴﻨﻪ ای مانند: ﺑﻴﻤﺎری رﻳﻮی ﻣﺰﻣﻦ ﻣﺜﻞ آﺳم؛

ﺑﻴﻤﺎری ﻣﺰﻣﻦ ﻗﺒﻠﻲ ﻋﺮوﻗﻲ( ﺑﻪ ﺟﺰء ﻓﺸﺎرﺧﻮن)

ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻧﻘﺺ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻳﻤﻨﻲ، اﺧﺘﻼﻻت ﺧﻮﻧﻲ، ﺑﻴﻤﺎری ﻣﺰﻣﻦ ﻛﻠﻴﻮی و ﻛﺒﺪی،  دﻳﺎﺑﺖ ، ﭼﺎﻗﻲ ﻣﺮﺿﻲ

اﺧﺘﻼﻻت ﻧﻮروﻟﻮژﻳﻚ (عصبی) ﻣﺰﻣﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﺲ ﺗﺮوﻓﻲ ﻋﻀﻼنی، فلج مغزی، سکته مغزی و MS

اﻏﻠﺐ ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن، دﭼﺎر ﻓﺮم ﺧﻔﻴﻒ و ﺧﻮد ﻣﺤﺪودﺷﻮﻧﺪه ﺑﻴﻤﺎری ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ درﻣﺎن اﺧﺘصاصی ﺿﺪوﻳﺮوﺳﻲ ﻧﺪارند. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻻی ﺳﺮاﻳﺖ‌ﭘﺬﻳﺮی، ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻋﻠﺖ ﻧﮕﺮاﻧﻲ در اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎری اﺳﺖ.

درﻣﺎن در ﻣﻨﺰل:

– درﻣﺎن ﻫﺎی ﺣﻤﺎﻳﺘﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﺳﺮﭘﺎﻳﻲ:

ﻣﺴﻜﻦ ﻳﺎ ﺗﺐ ﺑﺮ، اﺟﺘﻨﺎب از ﺗﺠﻮﻳﺰ آﺳﭙﺮﻳﻦ و ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻼت ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻴﺴﻤﻮت در ﺑﻴﻤﺎران زیر ۱۸ سال؛

– اﺳﺘﺮاﺣﺖ در ﻣﻨﺰل و رﻋﺎﻳﺖ اﺻﻮل ﭘﻴﺸﮕﻴﺮی؛

– ﻣﺼﺮف ﻣﺎﻳﻌﺎت ﮔﺮم و ﻓﺮاوان؛

ﻻزم اﺳﺖ ﺑﻴﻤﺎران ﺳﺮﭘﺎﻳﻲ از ﻧﻈﺮ اﺣﺘﻤﺎل ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﻴﻤﺎری و ﺑﺮوز ﻋﻼﺋﻢ ﺷﺪﻳﺪ، ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻄﻮر تلفنی، در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﭘﺰﺷﻚ ﻳﺎ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻨﺪ؛

– نگهداری ﺑﻴﻤﺎران در اﺗﺎق ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺎز در ﺻﻮرت اﻣﻜﺎن ؛

– ﺣﻔﻆ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ۱/۸ ﻣﺘﺮ از ﻓﺮد ﺑﻴﻤﺎر اﮔﺮ ﻣﺤﺎﻓﻆ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؛

– اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎﺳﻚ در ﻣﻨﺰل اﮔﺮ ﻗﺮار اﺳﺖ در ﻣﻜﺎن‌ﻫﺎی ﻣﺸﺘﺮک در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد ﻗﺮاربگیرد؛

– ۲۴ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﻗﻄﻊ ﺗﺐ  در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ و از ﺳﻔﺮ ﻛﺮدن و ﺣﻀﻮر در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻠﻮغ ﺧﻮدداری ﻧﻤﺎﻳﺪ؛

– در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪن از ﻣﻨﺰل، اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎﺳﻚ ﺑﺮای ﭘﻮﺷﺶ دﻫﺎن و ﺑﻴﻨﻲ ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺮﻓﻪ و ﻋﻄﺴﻪ ﻛﺮدن اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ؛

– ﺑﻴﻤﺎران در ﻣﻨﺰل ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻼﻗﺎت‌ﻛﻨﻨﺪه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛

-اﻓﺮاد ﺑﻴﻤﺎر ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻣﻨﺰل از اﻃﻔﺎل ﻳﺎ اﻓﺮاد در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻛﻨﻨﺪ؛

-اﻓﺮاد ﺑﻴﻤﺎر ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺮﻓﻪ و ﻋﻄﺴﻪ، ﺑﺎ دﺳﺘﻤﺎل ﺟﻠﻮی دﻫﺎن و ﺑﻴﻨﻲ ﺧﻮد را ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ آب و ﺻﺎﺑﻮن دﺳﺘﻬﺎ را ﺷﺴﺘﻪ ﻳﺎ از ﻣﻮاد ﮔﻨﺪزدا ﺑﺎ ﭘﺎﻳﻪ اﻟﻜﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ؛

-اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎﻳﺪ بطور مرتب، دﺳﺘﻬﺎ را ﺑﺎ آب و ﺻﺎﺑﻮن ﺑﺸﻮﻳﻨﺪ ﺑﺨﺼﻮص ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎر ﻳﺎ اﺗﺎق وی؛

-عدم ﻣﺼﺮف ﻏﺬا در ﻇﺮف ﻣﺸﺘﺮک؛

-ﭘﺲ از ﺷﺴﺘﻦ دﺳﺘﻬﺎ از ﺣﻮﻟﻪ ﺷﺨﺼﻲ ﻳﺎ دﺳﺘﻤﺎل ﻛﺎﻏﺬی ﺑﺮای ﺧﺸﻚ‌ﻛﺮدن دﺳﺘﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده کنند؛

-وﺳﺎﻳﻞ ﺷﺨﺼﻲ ﻓﺮد ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻠﺤﻔﻪ، وﺳﺎﻳﻞ ﻏﺬاﺧﻮری، وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎزی ﻛﻮدﻛﺎن و ﻧﻴﺰ ﻛﻨﺎر ﺗﺨﺖ و دﺳﺘﺸﻮﻳﻲ ﺑﺎ آب و ﻣﻮاد ﺷﻮﻳﻨﺪه ﺧﺎﻧﮕﻲ ﺗﻤﻴﺰ ﺷﻮﻧﺪ؛

ﺷﺴﺘﻦ ﻣﻜﺮر دﺳﺘﻬﺎ ﭘﺲ از دﺳﺖ زدن ﺑﻪ وﺳﺎﻳﻞ ﺑﻴﻤﺎران اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ.

مصرف آنتی بیوتیک و کورتون، تاثیری در روند بیماری و بهبود آن ندارند.

استفاده از واکسن آنفلوانزا با تجویز پزشک می‌باشد. در مورد زمان تزریق هم، بهترین زمان تزریق واکسن،  از شهریور تا آبان ماه است و افرادی که الان واکسن را تزریق نمایند حدود ٢ تا ٣ هفته بعد از تزریق، ایمنی ایجاد می شود و ٢ ماه بعد به پیک خود می‌رسد. پس تزریق واکسن در حال حاضر به درد پیک دوم آنفلوانزا که اغلب در بهمن ماه اتفاق می‌افتد خواهد خورد.

برای دانلود جزوه آموزشی، اینجا را کلیک کنید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

در خبرنامه عضو شویدو از جدیدترین مطالب مرتبط با کودک و نوزاد خود باخبر شوید

با عضویت در خبرنامه، آخرین مطالب مفید و همچنین اخبار مربوط به حوزه نوزادان و کودکان برای شما ارسال می گردد.

ایمیل شما نزد ما محفوظ خواهد ماند.